UNUT GİTSİN - FORGET ABOUT IT

Ne çabuk unutuveriyoruz. Toplu ölümleri, katliamları, kadın cinayetlerini, göç yolunda kaybolan canları, depremleri, tren kazalarını, doğal felaketleri ... Acıları unuttuğumuz gibi sevinçleri de unutuveriyoruz. Belleği olmayan bir toplum muyuz? Basın, medya ve tüm mecralar var güçleriyle unutmamıza yardımcı olmuyorlar mı? Gündem hızla değişmiyor mu? Ne kadar sürüyor acıyı paylaşmak? Ne kadar sürmeli yas? 

Unutmak, unutabilmek güzel şey! Ya hiç unutamasaydık? Sürekli geçmişin acılarıyla, sevinçleriyle yaşasaydık? Çekilmez olurdu hayat. Neleri unutmadık ki? Ama hemen unutuvermek, acıların sıklıkla tekrarlanmasına neden olmuyor mu? Yaşanmalı elbet sevinçler, paylaşılmalı acılar... Onunla yaşanmamalı ancak unutarak yok saymak da olmaz ki... O zaman bellek olmaz.